Riders on the storm

Daar is ik weer! Word ik wel een beetje gemist daar in Holanda? Ik blijf net zo graag hier hoor!

Sorry dat het zo lang geduurd heeft, maar zoals ik al zei had ik de afgelopen dagen een tight schedule.

Zaterdag heb ik een rondvaart gemaakt over het meer van Atitlan. Een prachtig meer omringd door enkel vulkanen!

De 1e stop van de rondvaart hield halt bij Volcano Lodge, een plekje waar ik onder het genot van een schitterend uitzicht heerlijk heb ontbeten, terwijl ik tussen de wilde orchideen in een hangmat dobberde! Super!!

Erna door naar Santiago d'Atitlan om een bezoekje te brengen aan San Simon. Ik heb 2 pakjes tabak geofferd aan zijn beeld en heb voor iedereen een wens gedaan.
Dus jullie toekomst zou gebeiteld moeten zitten!
Ik was er zelfs getuige van dat een van de ceremonie meesters een sigaret uit een van de pakjes nam en hem aanstak voor Simon. En die maar kwalmen!
Echt raar, een houten beeld dat kan paffen.
Naast San Simon stond een glazen kist met iets ondefinieerbaars erin die je eerder in het verhaal van Sneeuwwitje zou verwachten. Op en aan die kist allemaal flikkerende kerstverlichting. Ging echt helemaal nergens over, maar sfeervol was het wel! Gezellig!

Terug naar het bootje dat naar een volgende aanlegplaats zou gaan. Het was de bedoeling dat er een wandelingetje van een half uur zou volgen, tot een picknickplaats. Het was HEEL simpel; alsmaar rechtdoor tot je bij een nieuw haventje zou komen. Duidelijk.
Er waren nog een paar zieken die iets langzamer liepen en aangezien ik liever in een aardig tempo doorloop, ben ik met een aantal mensen vooruit gegaan. Kon immers niet missen... alsmaar rechtdoor, volgend haventje... hmmz....ja.... *uchm*
Uiteindelijk liep de weg uit op een T-splitsing. Links omhoog liep de weg naar een soort bos, rechts... tadaa... een haventje!
BINGO!

Bij dat haventje van San Pedro la Laguna (de naam alleen al, WOW!!) lag een Sportsbar waar je heerlijk een verfrissend en welverdiend koel biertje kon drinken.
Dus wij, hop, aan de Gallo (Guatemalteeks bier) en gewacht op de anderen.
In de tussentijd begon het te betrekken en even later te onweren en enorm te hozen, ja zelfs te hagelen (de locals keken heel verbaasd naar de hagelstenen ter grootte van een vingernagel en begonnen er zelfs aan te likken!)
De uitbater van de Sportsbar zei al: "Rain season starts fucking early!"
En wij nog een heerlijk biertje gepakt en maar wachten op de rest.

Rest kwam niet...

Zeven van ons hadden de grootste lol, een van de groep begon te stressen. Maar wij hadden allemaal zoiets van: "Komt wel goed allemaal"
Uiteindelijk contact gelegd met de reisleider die ons is komen halen in de gutsende regen.
Wat bleek; bij die T-splitsing loopt een klein steegje rechtdoor. We waren dus te vroeg afgeslagen naar de haven.
Ja hallo?!
Eerstvolgende haven is eerstvolgende haven!
Maar ok, wij achter hem aan naar de juiste lokatie.
Inmiddels regende het niet meer, maar was er sprake van een heuse wolkbreuk!
We hebben als een stel gekken door de plassen lopen rennen en springen...
We zijn halfverzopen, maar we hadden vreselijk de slappe lach!

Terug in Panajachel heb ik even een heerlijke hete douche genomen en ben samen met 4 andere mensen flink wat corona en tequila shots gaan drinken. Wederom de slappe lach. Kortom; topdagje!

De volgende dag heb ik de markt van Chichicastenango bezocht. Wat een kleurenpracht! Allemaal bonte kleedjes en kleren, sjaaltjes, tassen, maskers...
Allemaal handgemaakt en kriskras door elkaar. Een waar genot om door de supersmalle straatjes vol regenboogkleurtjes te dwalen.

Na flink geshopt te hebben, koers gezet naar Antigua. Wat een mooi stadje! Zo bontgekleurd, zo romantisch, zo idyllisch,...
zo gevaarlijk...
Antigua is niet zo veilig als dat het lijkt! Maar ach, kwestie van nadenken en gezond verstand gebruiken!

De 2e dag in Antigua ben ik de Pacaya vulkaan opgegaan, een nog actieve vulkaan...
Nu wist ik van te voren dat er natuurlijk risico's aan zijn verbonden, maar vlak voor de tour zei de gids dat de dag ervoor 2 mensen omgekomen waren bij een kleine eruptie...
Op dat nieuws zat ik eigenlijk niet echt te wachten.

Goed, toch die helse toer naar boven gemaakt, met behulp van een lange stok die je bij de kinderen beneden voor kon kopen.
En ja hoor, voor de verandering begon het maar weer eens te hozen en te onweren.
Mijn poncho hielp inmiddels ook niet meer, want het gat voor mijn hoofd was zo groot dat de regen overal langsaf ging.
Na een dikke 2 uur bovenaangekomen was ik helemaal doorweekt tot op mijn ondergoed en heb ik door een klein gat in de grond, héél ver in de diepte, het roodgloeiende van de lava mogen zien...

Ik was om te verrekken!!!! Al dat gedoe om niks! Ik wil rio's van lava zien, goddikkeme! Ik wil het langs zien stromen!!
Maar doordat er 2 mensen het leven hadden gelaten durfden de gidsen niet verder.
En dus geen rio's van lava. Ik kon ze wel wat aandoen!!
Maar heb dan wel marshmellow's gegeten, geroosterd boven de hitte van de vulkaan... Pfffft!

Ok, met een lang gezicht naar beneden, maar daar begon voor mij de lol! Want het was inmiddels donker en we moesten nog door de jungle!
Gaby vindt alles veel leuker en spannender in het donker!

Heelhuids beneden gekomen kwamen de lokale kinderen weer bedelen.
"Stick for me?"
"Poncho for me?"
"Stick for me?"

What the hell?! Heb die dingen 5 uur geleden van je gekocht?!
Ze bleven maar bedelen. Ik had die stok bijna terug gegeven, maar dan wel gebruik makende van een bepaald lichaamsdeel als paraplubak..
Goed, de stok heb ik uiteindelijk wel aan zo'n poet terug gegeven. Maar de poncho bleef van mij.
Echt irritant werden die ventjes op een gegeven moment. Ze bleven bedelen en aan je kleren en tas trekken.
Ik had een broodje kaas uit mijn rugzak gepakt en ze kwamen al: "Me hungry".
Wat bedoel je nou? Je hebt verdorie een tshirt aan van Real Madrid, dus ga lekker bedelen bij je moeder!
Inmiddels stonden er 4 zwerfhonden om me heen, waarvan ik bij eentje kon zien dat ze zogende pups had. Aan hen heb ik mijn broodje kaas geofferd en nog 2 pakjes sultana's.
Me hungry.
Kom nou.

Volgende dag vertrokken naar Copan in Honduras (weer een stempeltje erbij!) , maar eerst een tussenstop gemaakt bij een hotel met zwembad... wat een straf. ;)

's Avonds gaan eten op een terras bij een Belgisch tentje (waar een zwerfhond haarfijn aanvoelde waar ie wezen moest en zich zodoende onder mijn tafel posteerde haha) en erna een winebar in gegaan.
Ik zat daar op een loungebank, op een soort van balkon met houten balustrade en een gekleurde lichtslang er langs af.
Een palmboom sierde de tuin beneden, die langzaam wiegde in een superzwoel windje.
Op een heuvel in de verte stond een antennemast aan de horizon die traag zijn rode licht aan en uit knipperde.
Ik had een Cosmopolitan in de hand terwijl ik naar electro-house luisterde en als gehypnotiseerd naar die antenne keek.
Ik was high van het gelukzalige moment.
Ik proefde de geuren en de wind en de muziek en voelde de Cosmo...
Ik zat in mijn Gaby-zone.
Met een cocktail in de hand in Honduras met dat uitzicht en die muziek...
Anderen verklaarden me voor gek, maar ik ben er klaar mee. Ik ben het stadium van schaamte voorbij.
Als ik van zoiets kan genieten, maakt dat mij tot wie ik ben en so be it. Ik genoot. Volop.
Dat beeld staat op mijn netvlies gegrift.

Vandaag heb ik de ruines van Copan bezocht, ik vond ze weinig bijzonder... De gids was wel een erg tof kereltje. Bij elk standbeeld, van koning tot draak zei hij; "I like him, he's my friend".
En dan zo'n big smile erbij. Geweldig.
En dan de wilde ara's die over mijn hoofd vlogen. Te gek!
Ok, de ruïnes van Copan vielen dan een beetje tegen, maar ik kijk dan wel uit naar Tikal!!!

Vanmiddag gaan paardrijden door de heuvels. Heerlijk.
Alleen die knol van mij was niet vooruit te branden! Volgens mij had ie een lekke band ofzo.
Totdat ze ineens begon te galopperen zonder waarschuwing.
Hela hola! Dat was ook niet de bedoeling!
Geven die beesten niet eerst een waarschuwing vooraf?!
Op een gegeven moment had ik het onder de knie en heb ik nog een paar keer gegaloppeerd! Top!

Maar nu moet ik het afkappen, want om 19 uur wacht mij een massage in het hotel! (zou wel fijn zijn als er naderhand weer stromend water is om de olie af te spoelen. Hotel had vanochtend geen water meer...)
Oh en vannacht geen kakkerlakken zou ook wel tof zijn! Hahaha.
(tip, ze doen niks, maar whatever you do, just don't kill them ;) )

Tot snel weer!!

XX