In the jungle, the mighty jungle...
Door: Angel G
Blijf op de hoogte en volg Gaby
24 April 2010 | Guatemala, Flores
The lion sleeps toniiiiight!
Zo... Waar was ik gebleven...
Vanuit Honduras weer vertrokken naar Guatemala.
Overnacht in Rio Dulce, een plaatsje aan de gelijknamige rivier.
Maar eerst met een bootje naar Livingston, een klein plaatsje aan het eind van de Rio Dulce, aan de mond van de Caribische zee.
Echt een te gekke plaats. Het wordt bevolkt door een mengelmoes van Guatemalteken, gemixt met Afro-Amerikanen. Afstammelingen van de slaven destijds.
Je komt hier aan en wat van die "donkere" types komen gelijk op je af om te vragen of je wiet wilt kopen. Zeg je nee, vragen ze of je wat voor hen hebt. Echt geflipt!
Bob Marley is hier natuurlijk ook vertegenwoordigd, in zowel muurschilderingen, namen van restaurants en uiteraard de muziek die her en der door de speakers knalt.
"Every little thing is gonna be alright"
Dat gevoel krijg je daar ook echt! Zo laid-back!
Op het strand een heerlijk biertje gedronken en vervolgens nog even in een hangmat gelegen, met op de achtergrond het ruisen van de branding. Eindelijk, de zee!!
Met de boot terug naar Rio Dulce, waar ik overnacht heb in een houten cabaña.
De boottocht terug was zelfs nog heftiger dan naar Livingstontoe !
Op het water stuiterde het behoorlijk! Geertje en ik volledig de slappe lach...
We moesten onze "meisjes" vasthouden, want serieus, ze vlogen bijna uit de daarvoor bestemde kledingsstukken. (uiteindelijk de b.h.bandjes dan ook maar wat aangetrokken)
Helaas stond mijn cabaña niet aan de rand van het water, maar meer op het land, tussen de bush bush.
's Avonds 2 overheerlijke piña colada's gehad die er stevig inhakten!
Dit watje lag al om 22 u op een oor! Bleek dat er behoorlijk gefeest is die nacht, maar ach, Belize en Playa komen ook nog.. . tijd genoeg nog om de schade in te halen!
Gisteren vanuit Rio Dulce vertrokken richting Flores de Peten, een schiereiland in het noordwesten van Guatemala.
Ik heb onderweg gruwelijke beelden gezien, die ik zo snel mogelijk wil vergeten.
Ik weet dat er een hoop hondenliefhebbers meelezen dus ik zal niet in details treden.
Maar de mensen hier zijn zo wreed jegens dieren dat al menigmaal de tranen in mijn ogen sprongen.
Het is de cultuur hier, maar er aan wennen zou ik nooit kunnen.
Het verkeer hier is trouwens ook absurd. Bumperkleven doen ze allemaal en voorrang nemen ook, een wonder dat er nog zo weinig slachtoffers vallen (onder de mensen dan)
Alle bussen waar ik in heb gezeten hebben barsten in de ramen.
En dan heb ik het niet over "een sterretje dat kan doorscheuren", maar complete barsten over de gehele lengte of breedte!
Daar kan Paul van Carglass niet tegenop!
Anyway, vanochtend om 3.45 opgestaan om om 5 uur al in de bus te zitten naar Tikal.
Beetje aan de vroege kant, maar dan heb je wel minder last van dat massale toerisme!
Wat is Tikal mooi!!!
Ik weet dat ik in herhaling val, maar het is echt prachtig! Veruit de mooiste site waar ik tot nu toe ben geweest!
De hele site ligt midden in de jungle en de geluiden van de ontwakende dieren hebben iets surrealistisch, alsof je midden in Jurassic Park bent terecht gekomen!
De tempels zijn echt zo gaaf!
Uiteraard Templo IV beklommen en vanaf de top had je een schitterend uitzicht over de hele jungle en zag je de toppen van de andere tempels boven de toppen van de woudreuzen steken! Vrees alleen dat de foto's niet tot hun recht zullen komen, daar er al heel veel tegenlicht was...
Het was toen pas rond 8 uur en toen al bloedje heet. Die koperen ploert doet zijn werk goed hier! Goeie godjes!
Even lekker genoten van het uitzicht en alle indrukken op me in laten werken.
Met een groepje van 6 zijn we verder op pad gegaan. De hele site is zo groot dat je onmogelijk alles zomaar kunt bezichtigen.
Op weg naar Templo V...
Martijn en Jeroen dachten een kortere weg te hebben gezien, een paadje door de jungle.
OK, nu ben ik toch al niet het type dat zich op de gebaande paden houdt, dus hop, erachteraan.
Echt alsof ik in een avonturenfilm was beland. Er was inderdaad iets dat enigszins weg had van een paadje (lees; platgetrapte blaadjes), maar het was overwoekerd met planten en bomen en vol stenen. Ik had al zoiets van: "Hmz... beetje raar", maar ik was in mijn avontuurlijke element en liep grijnzend als een klein kind mee.
We liepen echt iets van 20 minuten toen het opeens bergaf en nogal dood liep.
Dus terug.
Ehm ja... van welke kant kwamen we ook alweer?!
Ok, wij dus weer lopen, maar al snel bleek dat we niet van die bewuste kant waren gekomen. Dus wéér terug. Iedere boom, plant of struik leek op elkaar...
Er was helemaal geen sprake van paniek, wel van zweet.
ZEER VEEL zweet! De temperatuur bleef maar stijgen en de begroeiing verkoelde ook al helemaal niet.
Zoals blijkt, we zijn weer uit de jungle geraakt. MacGyver zou trots op me zijn geweest!
Het bleek inderdaad een pad te zijn, maar niet in gebruik door mensen. Er blijken naast neusbeertjes, wasbeertjes en agouti's ook jaguars te zitten... Ole!
Had ik best willen zien! Wat zeg ik, die had ik verdorie heel graag willen zien!
Ok, het is een roofdier. Maar ach het was toch maar 6 tegen 1 dat ie mij zou kiezen. Bovendien kan Gaabske erg hard rennen! (al vrees ik dat ik bij terugkomst in Holanda op zoek moet naar nieuwe gympies, mijn ouwe trouwe Ferrari-Puma's beginnen langzaam te sneuvelen van al dat geklim en gewandel, snif)
Afijn, na een 5 minuten pauze weer door op zoek naar Templo V, want die mocht je ook beklimmen. En aangezien vrijwel alle tempels off limits zijn vanwege fatale ongevallen, wil ik per se beklimmen waar tegen op te klauteren valt!
Bij tempel nummertje 5 aangekomen, bleek dat ding wel erg steil te zijn. ik herhaal; ERG STEIL! Maar dan bedoel ik ook echt STEILSTEIL!
Ze hebben er weliswaar een houten trap naast gebouwd, maar die is net zo steil als de stenen treden, bijna 90 graden... Met als enige verschil dat je op de houten trap nog een klein beetje grip hebt indien je valt.
Maar de treden staan zo ver uiteen dat je wel naar beneden kijkt als je wilt zien waar je je voeten zet.
Maar ach, naar boven is nog geen probleem, al begonnen mijn beentjes een beetje te beven zo vlak aan de top.
Ik hield mezelf maar voor dat ik pas opzij mocht kijken als ik helemaal boven was.
Eenmaal boven heb ik me wel tegen de muur gehouden, want echt, ik zweer, die tempel was echt godallemachtig steil!
Maar het uitzicht was het zo ontzettend waard; weer keek ik uit boven alle toppen van het woud! Dit keer iets dichter op het Plaza Mayor, waar ook de Templo de Gran Jaguar staat (die ook is afgesloten nadat een vrouw op hoge hakken -???- naar beneden is gevallen en 2 mannen in haar val meenam. Vrouw overleefde het, de 2 mannen waren iets minder fortuinlijk)
De stilte daarboven.. oh zo mooi.
Liever had ik de jungle geluiden weer gehoord, maar volgens mij hielden de dieren allemaal siesta, want het was teringbillie warm, echt niet te doen!
Helaas, niet alle dieren sliepen.
De mosquito's zijn al die tijd actief gebleven. Volgens mij was ik een groot wandelend buffet voor die beesten.
Deet smeren heeft geen zin, want je zweet het er a la minute weer af!
Maar toen...
Gaabske moest ook weer naar beneden. Even dacht ik, f*** it, laat ze maar een helicopter sturen, ik durf niet meer!!
En ik miste mijn maatje die op me in kon praten om me moed in te spreken.
Maar Geertje was bij me en die zei: Kom Gaby, we doen het samen, ik ben bij je.
Super lief. Maar ik moest wel mooi voorop, want zelf poepte ze ook 7 kleurtjes!
Bij het beklimmen van die -redelijk instabiele- trap viel me al op dat ie te steil was om face down af te dalen.
Dus toen ik eindelijk alle moed verzameld had om naar de trap te schuifelen (boven staat nl niks van hekjes of balustrades)
Ik heb mezelf toegesproken en gezegd dat ik het moest doen
(alsof ik zo veel keus had?!)
En toen ging ik trapje voor trapje naar beneden... Nog geen 4 treden onderweg zette Geertje "The lion sleeps tonight" in... waarschijnlijk om de focus te verleggen van de weg naar beneden.. Ik zong luidkeels mee... Heldinnen op sokken.
(Ik geloof dat vanaf die hoogte iedereen ons zangtalent heeft meegekregen)
Beneden kregen we applaus van een groep mensen die ons van beneden hadden gade geslagen.
Een gids die beneden stond verklaarde ons voor gek dat we met rugzak en al naar boven waren gegaan.
Inmiddels was het nog ietsje warmer geworden en ik kon me langzaam een beeld vormen hoe het moet zijn om te verdwalen in een woud als dit of in een woestijn, zonder water.
Mijn tong zat inmiddels aan mijn gehemelte geplakt.
Goed, nu ben ik weer in het hotel. Ik ga straks even douchen, want het gutst eerlijk waar van me af.
Erna ga ik even door de straatjes struinen. Iedereen ligt voor Pampus (PAM) aan het zwembad of in bed, want het is 48 graden in de schaduw. Dus ik ga lekker in mijn eentje.
Vanavond nog een hapje eten en dan morgenochtend om 5 uur alweer vertrek naar Belize.
Nu volgt het heerlijke niks doen.
Zit eraan te denken om een tocht te maken om manatees te spotten, aangezien die dieren vrijwel nergens anders voorkomen. Is wel gelijk de duurste excursie... hatsekidee!!!
Maar eerst de zak muntdrop "droppen" bij Ingrids zus. Is inmiddels wel maar een grote klonter laurier geworden, maar ach, de goodwill is daar, nietwaar?
Dus... ik haal even sleutel 27 op en dan ga ik mijn shampoo en doucheschuim even met alle liefde omhelzen!!
Hasta leugo !
Zo... Waar was ik gebleven...
Vanuit Honduras weer vertrokken naar Guatemala.
Overnacht in Rio Dulce, een plaatsje aan de gelijknamige rivier.
Maar eerst met een bootje naar Livingston, een klein plaatsje aan het eind van de Rio Dulce, aan de mond van de Caribische zee.
Echt een te gekke plaats. Het wordt bevolkt door een mengelmoes van Guatemalteken, gemixt met Afro-Amerikanen. Afstammelingen van de slaven destijds.
Je komt hier aan en wat van die "donkere" types komen gelijk op je af om te vragen of je wiet wilt kopen. Zeg je nee, vragen ze of je wat voor hen hebt. Echt geflipt!
Bob Marley is hier natuurlijk ook vertegenwoordigd, in zowel muurschilderingen, namen van restaurants en uiteraard de muziek die her en der door de speakers knalt.
"Every little thing is gonna be alright"
Dat gevoel krijg je daar ook echt! Zo laid-back!
Op het strand een heerlijk biertje gedronken en vervolgens nog even in een hangmat gelegen, met op de achtergrond het ruisen van de branding. Eindelijk, de zee!!
Met de boot terug naar Rio Dulce, waar ik overnacht heb in een houten cabaña.
De boottocht terug was zelfs nog heftiger dan naar Livingstontoe !
Op het water stuiterde het behoorlijk! Geertje en ik volledig de slappe lach...
We moesten onze "meisjes" vasthouden, want serieus, ze vlogen bijna uit de daarvoor bestemde kledingsstukken. (uiteindelijk de b.h.bandjes dan ook maar wat aangetrokken)
Helaas stond mijn cabaña niet aan de rand van het water, maar meer op het land, tussen de bush bush.
's Avonds 2 overheerlijke piña colada's gehad die er stevig inhakten!
Dit watje lag al om 22 u op een oor! Bleek dat er behoorlijk gefeest is die nacht, maar ach, Belize en Playa komen ook nog.. . tijd genoeg nog om de schade in te halen!
Gisteren vanuit Rio Dulce vertrokken richting Flores de Peten, een schiereiland in het noordwesten van Guatemala.
Ik heb onderweg gruwelijke beelden gezien, die ik zo snel mogelijk wil vergeten.
Ik weet dat er een hoop hondenliefhebbers meelezen dus ik zal niet in details treden.
Maar de mensen hier zijn zo wreed jegens dieren dat al menigmaal de tranen in mijn ogen sprongen.
Het is de cultuur hier, maar er aan wennen zou ik nooit kunnen.
Het verkeer hier is trouwens ook absurd. Bumperkleven doen ze allemaal en voorrang nemen ook, een wonder dat er nog zo weinig slachtoffers vallen (onder de mensen dan)
Alle bussen waar ik in heb gezeten hebben barsten in de ramen.
En dan heb ik het niet over "een sterretje dat kan doorscheuren", maar complete barsten over de gehele lengte of breedte!
Daar kan Paul van Carglass niet tegenop!
Anyway, vanochtend om 3.45 opgestaan om om 5 uur al in de bus te zitten naar Tikal.
Beetje aan de vroege kant, maar dan heb je wel minder last van dat massale toerisme!
Wat is Tikal mooi!!!
Ik weet dat ik in herhaling val, maar het is echt prachtig! Veruit de mooiste site waar ik tot nu toe ben geweest!
De hele site ligt midden in de jungle en de geluiden van de ontwakende dieren hebben iets surrealistisch, alsof je midden in Jurassic Park bent terecht gekomen!
De tempels zijn echt zo gaaf!
Uiteraard Templo IV beklommen en vanaf de top had je een schitterend uitzicht over de hele jungle en zag je de toppen van de andere tempels boven de toppen van de woudreuzen steken! Vrees alleen dat de foto's niet tot hun recht zullen komen, daar er al heel veel tegenlicht was...
Het was toen pas rond 8 uur en toen al bloedje heet. Die koperen ploert doet zijn werk goed hier! Goeie godjes!
Even lekker genoten van het uitzicht en alle indrukken op me in laten werken.
Met een groepje van 6 zijn we verder op pad gegaan. De hele site is zo groot dat je onmogelijk alles zomaar kunt bezichtigen.
Op weg naar Templo V...
Martijn en Jeroen dachten een kortere weg te hebben gezien, een paadje door de jungle.
OK, nu ben ik toch al niet het type dat zich op de gebaande paden houdt, dus hop, erachteraan.
Echt alsof ik in een avonturenfilm was beland. Er was inderdaad iets dat enigszins weg had van een paadje (lees; platgetrapte blaadjes), maar het was overwoekerd met planten en bomen en vol stenen. Ik had al zoiets van: "Hmz... beetje raar", maar ik was in mijn avontuurlijke element en liep grijnzend als een klein kind mee.
We liepen echt iets van 20 minuten toen het opeens bergaf en nogal dood liep.
Dus terug.
Ehm ja... van welke kant kwamen we ook alweer?!
Ok, wij dus weer lopen, maar al snel bleek dat we niet van die bewuste kant waren gekomen. Dus wéér terug. Iedere boom, plant of struik leek op elkaar...
Er was helemaal geen sprake van paniek, wel van zweet.
ZEER VEEL zweet! De temperatuur bleef maar stijgen en de begroeiing verkoelde ook al helemaal niet.
Zoals blijkt, we zijn weer uit de jungle geraakt. MacGyver zou trots op me zijn geweest!
Het bleek inderdaad een pad te zijn, maar niet in gebruik door mensen. Er blijken naast neusbeertjes, wasbeertjes en agouti's ook jaguars te zitten... Ole!
Had ik best willen zien! Wat zeg ik, die had ik verdorie heel graag willen zien!
Ok, het is een roofdier. Maar ach het was toch maar 6 tegen 1 dat ie mij zou kiezen. Bovendien kan Gaabske erg hard rennen! (al vrees ik dat ik bij terugkomst in Holanda op zoek moet naar nieuwe gympies, mijn ouwe trouwe Ferrari-Puma's beginnen langzaam te sneuvelen van al dat geklim en gewandel, snif)
Afijn, na een 5 minuten pauze weer door op zoek naar Templo V, want die mocht je ook beklimmen. En aangezien vrijwel alle tempels off limits zijn vanwege fatale ongevallen, wil ik per se beklimmen waar tegen op te klauteren valt!
Bij tempel nummertje 5 aangekomen, bleek dat ding wel erg steil te zijn. ik herhaal; ERG STEIL! Maar dan bedoel ik ook echt STEILSTEIL!
Ze hebben er weliswaar een houten trap naast gebouwd, maar die is net zo steil als de stenen treden, bijna 90 graden... Met als enige verschil dat je op de houten trap nog een klein beetje grip hebt indien je valt.
Maar de treden staan zo ver uiteen dat je wel naar beneden kijkt als je wilt zien waar je je voeten zet.
Maar ach, naar boven is nog geen probleem, al begonnen mijn beentjes een beetje te beven zo vlak aan de top.
Ik hield mezelf maar voor dat ik pas opzij mocht kijken als ik helemaal boven was.
Eenmaal boven heb ik me wel tegen de muur gehouden, want echt, ik zweer, die tempel was echt godallemachtig steil!
Maar het uitzicht was het zo ontzettend waard; weer keek ik uit boven alle toppen van het woud! Dit keer iets dichter op het Plaza Mayor, waar ook de Templo de Gran Jaguar staat (die ook is afgesloten nadat een vrouw op hoge hakken -???- naar beneden is gevallen en 2 mannen in haar val meenam. Vrouw overleefde het, de 2 mannen waren iets minder fortuinlijk)
De stilte daarboven.. oh zo mooi.
Liever had ik de jungle geluiden weer gehoord, maar volgens mij hielden de dieren allemaal siesta, want het was teringbillie warm, echt niet te doen!
Helaas, niet alle dieren sliepen.
De mosquito's zijn al die tijd actief gebleven. Volgens mij was ik een groot wandelend buffet voor die beesten.
Deet smeren heeft geen zin, want je zweet het er a la minute weer af!
Maar toen...
Gaabske moest ook weer naar beneden. Even dacht ik, f*** it, laat ze maar een helicopter sturen, ik durf niet meer!!
En ik miste mijn maatje die op me in kon praten om me moed in te spreken.
Maar Geertje was bij me en die zei: Kom Gaby, we doen het samen, ik ben bij je.
Super lief. Maar ik moest wel mooi voorop, want zelf poepte ze ook 7 kleurtjes!
Bij het beklimmen van die -redelijk instabiele- trap viel me al op dat ie te steil was om face down af te dalen.
Dus toen ik eindelijk alle moed verzameld had om naar de trap te schuifelen (boven staat nl niks van hekjes of balustrades)
Ik heb mezelf toegesproken en gezegd dat ik het moest doen
(alsof ik zo veel keus had?!)
En toen ging ik trapje voor trapje naar beneden... Nog geen 4 treden onderweg zette Geertje "The lion sleeps tonight" in... waarschijnlijk om de focus te verleggen van de weg naar beneden.. Ik zong luidkeels mee... Heldinnen op sokken.
(Ik geloof dat vanaf die hoogte iedereen ons zangtalent heeft meegekregen)
Beneden kregen we applaus van een groep mensen die ons van beneden hadden gade geslagen.
Een gids die beneden stond verklaarde ons voor gek dat we met rugzak en al naar boven waren gegaan.
Inmiddels was het nog ietsje warmer geworden en ik kon me langzaam een beeld vormen hoe het moet zijn om te verdwalen in een woud als dit of in een woestijn, zonder water.
Mijn tong zat inmiddels aan mijn gehemelte geplakt.
Goed, nu ben ik weer in het hotel. Ik ga straks even douchen, want het gutst eerlijk waar van me af.
Erna ga ik even door de straatjes struinen. Iedereen ligt voor Pampus (PAM) aan het zwembad of in bed, want het is 48 graden in de schaduw. Dus ik ga lekker in mijn eentje.
Vanavond nog een hapje eten en dan morgenochtend om 5 uur alweer vertrek naar Belize.
Nu volgt het heerlijke niks doen.
Zit eraan te denken om een tocht te maken om manatees te spotten, aangezien die dieren vrijwel nergens anders voorkomen. Is wel gelijk de duurste excursie... hatsekidee!!!
Maar eerst de zak muntdrop "droppen" bij Ingrids zus. Is inmiddels wel maar een grote klonter laurier geworden, maar ach, de goodwill is daar, nietwaar?
Dus... ik haal even sleutel 27 op en dan ga ik mijn shampoo en doucheschuim even met alle liefde omhelzen!!
Hasta leugo !
-
24 April 2010 - 22:37
Raffel:
Dus even veur de gooi orde,.. ontbijten met beer, lunch met pina collada en avondete met ??? wien,.. cognac? lieks wel n wandelende reclame veur Gall en Gall.Mer even veur de gooi orde, het is diech vaan harte gegund. evekes n tip> es diech veul tegenleech hubs, kins diech ns probere te flitse,.. welt wel ins hellepe. neet altied netuurlijk. Hubs diech veul fotos gemaak?
Die manatees zals diech noets mie vergete, beij us in de duukclub is iemes die is daor ouch al n met goon zwumme. neet daor mer in Usa.Kos get mer daan hubs diech ouch get. en duuke es het geit!!!! discovery scuba dive vaan padi,.. dikke kans dat dat geit. en daan lier iech diech wel ech duuke es diech truk bis in M.
Haw diech good die letste paar daog.
Dikke poen -
25 April 2010 - 00:15
Carin ( Ingrid's Zus:
Hi Gaby, het ziet er dus naar uit dat je morgen op Caye Caulker beland. Jammer genoeg moeten we morgen een paar uurtjes naar San Pedro, andere eiland. In principe zou je om 9 uur de boot in Belize city naar Caye Caulker hebben en dan ben je rond 10 uur hier.We gaan om 11 uur weg en zijn rond 16 uur weer terug. Ik ga effe op de uitkijk naar jouw bij de boot om 10 uur, als we mekaar daar niet zien hoop ik dat we mekaar zeker later gaan zien. Ik neem aan dat je op z'n minst een nacht overblijft? anyway een goed reis morgen en hopelijk zien we mekaar. Dit is mijn email adres just in case patoetski@yahoo.com en ik heb de receptie bij het hotel ingelicht dat je komt voor het geval dat ik er niet ben als je komt.
een leuk reisverslag trouwens.
Groetjes Carin -
25 April 2010 - 09:27
Döpke :
Iech kin miech good indeenke wieste dee Templo V bis beklomme. Meh iech bin erreg gruuts op diech. De zuus datste geine nudig höbs.Gaabske geneet nog mer want 't aoftelle is noe begonne. Dikke poen vaan mam.
En ouch vaan pap netuurlik. Iech vin 't sjiek(is miech dat weurt sjus op de radio gespäölt) dats diech zoeväöl sjoen deenger zuus. Euverigens Henk en Marja zien ouch weer trök in Nederland. D'n gymkes kepot, boeveur höbs diech die wandelsjeun neet aon. -
25 April 2010 - 10:51
Gwen:
Daanke wel totste de details vaan de hunnekes höbs weg gelaote aanders zaot iech hei in Wieck in 't zönneke tte kriete...
Diech maaks allemaol sjieke dinger mèt iech bin benuijd nao de foto's meh zeen ouch al alles veur miech es iech 't lees dus nogmaols daanke totste niks vaan de hunnekes höbs gesjreve! Ouch naomens mien Döpke ;-)
Geneet vaan al die super
sjoen mominte!
Poen,
Gwen
-
25 April 2010 - 11:13
Ing:
hoi gaab!!!
ik hoop dat je het goed naar je zin hebt. ik lees je verslagen wel en ik verheug me op de foto's!!
hier niks nieuws, tot snel
xxxxxx -
25 April 2010 - 11:29
Lieke:
Leef Gaby,
De kins è gans book völle met dien verhaole! Ech ruig!
Iech hoop totste väöl foto's bis aon 't make, met diene sjoene camera! Want die wel iech zien!
Aoh jao...iech höb mien rijbewies gehaold!! :)
Nog 'n sjoen reis! En tot in mei!
Poen vaan Lieke -
25 April 2010 - 16:02
Anna:
nog maar een paar daagjes en ben je alweer terug, wat gaat het snel zeg. Ben benieuwd naar de foto's! Iedereen denk ik.... al dat sjoens willen we zien! xxx -
25 April 2010 - 20:12
Mot:
Zie je ook zonder mij kan je een tempel beklimmen en weer afdalen! IJsland is een goede oefening geweest!
Nog super veel plezier de laatste week, ik kan niet wachten tot zondag om je weer te zien!!!!
x -
26 April 2010 - 11:57
Roelf:
Ha die Gaab,
Ech leuk al die verhaole!! Veural de meneer boe-opste 't allemaol oetdröks... Dao zit örgens 'n reisjournaliste of sjrijfster vaan reisverhaole in diech :)
Haw diech good die lèste daog en geneet nog eve good devaan, iech bin benuid nao alle beeldmattriaol watste dao höbs gemaak.
Poen vaan Roelf -
27 April 2010 - 17:28
Viev:
FIFAN IS ZJELOES OP WAWIE!!!
Sjat super um al die verhaole te leze.
Iech dach dat iech de enigste waor wat um 5 oor ´s morgens mos opstaon, mer noe weit iech dat dr ouch luij zien die vreuger opstoon ;).
Iech mis diech, bin blij este dr weer bis.
Poen xxx Love you!!! -
30 April 2010 - 17:35
Mirian:
fantastisch allemaal.hoop je morgen wel weer gezond terug te zien in ons Mestreech.
de indrukken zullen wel nooit meer verdwijnen, maar dat hoef ook niet, zal wel genoeg gekost hebben; Gaby tot ziens!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
