Het avontuur begint!
Door: Angel G
Blijf op de hoogte en volg Gaby
03 Mei 2011 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Zo! Daar zijn we dan eindelijk!
Veilig en wel gearriveerd in het mooie Kaapstad. Het ritje naar Schiphol bedroeg slechts een luttele 2 uurtjes en na het inchecken van de backpacks zijn we lekker op het gemak nog een vanilla latte gaan drinken bij de vertrouwde Starbucks. Vervolgens was het al boarding tijd.
In de 777 maakten we al kennis met "Fluffy"; een steward met een ontploft kapsel. Volgens ons had ie zich verslapen en wassie regelrecht vanuit bed naar werk gesjeesd.
Ook een stewardess die een beetje "zuur" was (lees; een beetje over de datum). Ze leek nogal sterk op Madam Mikmak... en dat wordt dan WEL aangenomen...?!
Pfft, 11 en een half uur... Direct "Black Swan" gekeken om gelijk maar de zinnen te verzetten. En daarna wat Spaanse les gehad, om dat gelijk ook mar op te krikken. Niet dat dat nou nodig was. Ik kan immers inmiddels foutloos aangeven dat ik het "warm" heb en Espanol...
Goed, 2 afleveringen Glee en nog eens 2 afleveringen van Top Gear verder, ging dit meisje voor de zoveelste keer de beentjes strekken.
Kraog e bitteke e betonne vot.
In de galley even Lenige Lolita uitgehangen en door het raampje aldaar naar buiten gekeken.
Monique kwam niet veel later achter me aan, nadat ze er bijna 4 uur over gedaan had Gooische Vrouwen af te kijken.
In de galley nog aan de praat geraakt met een meneer uit Toronto, en erna met een dronken Brit in een T-shirt met de veelbelovende opdruk:
"It's not the size of the ship that mattersm it's the way you wiggle your worm"... Riiiiiight....
Letterlijke grootspraak dus, want de mannen die dat als hardste roepen....
De luggage bin boven mij was natuurlijk weer stuk (is de hele vlucht ook niet open geweest), dus ik heel vrolijk:
"Iesj nieth ghoedt, iesj kapoet, iesj sjtoek,,," even vergetende dat er sowieso al twee moslims mjeereizen in de groep... Fantastico, en de eerste Gaby-actie was alweer een feit.
En waar je bij Martinair praktisch de hongersnood sterft, daar stimuleert KLM de nog in te voeren " Obesitax" Jeeeumig!
Na aankomst op Cape Town International merkte Mo bij de douane briljant genoeg op: " Hey... wat gek, er zitten alleen maar zwarten in die hokjes!"
Gelukkig, dat geeft alweer aan dat Gaabske niet de enige is die zulke intellilili opmerkingen kan maken...
In het hotel de spullen op de hotelkamer gedropt en gevraagd of de bar nog open was.
Deze zou open zijn tot 23.30. MOOI!!
Wij zijn naar de 21e verdieping getogen met de Lonely Planet onder de arm en hebben 2 cosmopolitans besteld.
De Lonely Planet hebben we gelaten voor wat ie was, aangezien we al gelijk aan de praat raakten met de 2 barmannen en een gast.
Een van hen, Xola genaams, heeft ons de beginselen bijgebracht van het plaatselijke dialect; Nkosa.
De uitspraak van deze naam begit door het maken van een klakkend geluid met je tong, waarbij het klinkt alsof je een of andere toeval krijgt. Niet te doen. Zelfs als deze mensen Engels praten, valt er regelmatig geen chocola van te maken. Laat staan als ze ook nog eens over gaan in Nkosa.
Maar na 4 cocktails ging ook dat steeds beter.
De bar zou zoals gezegd om 23.30u sluiten.
Maar 4 cosmo en 2 nieuwe vrienden verder, waggelden we pas om 2u als laatsten de bar uit...
Na een redelijk korte nachtrust hadden we vandaag de Tafelberg, Robbeneiland en een Sunset-cruise gepland. Jammer, maar helaas.
Tafelberg gesloten wegens harde wind, de Robbeneiland excursies waren compleet volgeboekt en wegens het bewolkte weer hebben we de Sunset-cruise ook maar "laten varen"...
DAMN!
Zodoende maar een tripje gemaakt door Cape Town.
Buskaartje gekocht, een soort "hop on, hop off-ticket" en bij Waterfront uitgestapt.
Alhier hebben we 2 uurtjes rondgewandeld. Uiteraard foto's gemaakt en winkeltjes bezichtigd.
Op een centraal pleintje waren lokale muzikanten bezig op een soort van Marimba achtige instrumenten, die mij in gedachten terug voerden naar Guatemala.
Even later begon ook een a-capella groep haar kunsten te vertonen, met muziek a la Ladysmith.
Ik vroeg hen of ze Mbube wilden zingen, een zeer bekend lied dat jullie allemaal wel zullen kennen van The Lion King :)
Menig Zuid-Afrikaanse Rand lichter zijn we het echte centrum van Kaapstad in gegaan.
Daar hebben we geprobeerd wat opdringerige marktlieden af te schudden.
Toppunt was wel het vrouwtje dat bleef aandringen en vervolgens zei:
"I want to make some money!"
He hallo zeg, ik wil ook een nieuwe auto! (liefst een paarse ofzo, vind ik wel mooi)
Afijn, na 15 min centrum op de bus gesprongen en de rit voortgezet naar Table Mountain. Die verrekte berg was nog steeds gesloten. Tot overmaar van frustratie begon het ook nog te druppelen.
What the heck?! Ik zit toch potverdikkemedorie in Afrika?!
's Avonds wat gegeten in een Cubaans restaurantje en de avond afgesloten bij onze 2 nieuwe vrienden.
Vandaag hadden we dan wel concrete plannen die we ook daadwerkelijk hebben uitgevoerd.
We zijn naar Die Kaap die Goeie Hoop gegaan.
Het zou een mountainbike trip zijn, maar het grootste gedeelte was toch met een mini-van.
Onderweg een stop gemaakt in Hout Bay, om vervolgens per boot naar Seal Island te varen.
Super mooi!
Dat rotsige eiland ligt een stukje uit de kust en lag vol met enkele duizenden zeehonden!
De beesten sprongen en zwommen rond in het water en soms leek het alsof ze met hun vinnen naar ons zwaaiden.
Terug aan land had je natuurlijk genoeg bloedzuigers die geld aan je willen verdienen. Zo ook een of andere Erik Engerd die een grote zeehond dermate had getemteerd dat ie bleef zitten en je er voor geld bovenop mocht zitten.
Jammer voor die knakker had ik meer oog voor zijn (land-)hond.
Een of ander armetierig beestje dat het duidelijk niet makkelijk had bij haar baasje...
Even lekker geknuffeld met dat beestje en met dat diertje op de foto gegaan.
(schurft? Rabies? Wasda???)
Het was niet te missen dat de baas zich ergerde want na een tijdje begon die lambal te tieren: "Go take pictures with your own dog!!"
Sukkel.
Erna zijn we doorgegaan naar Boulder Beach, waar een grote kolonie Jackass pinguins leven.
Jackass pinguins... Geen idee hoe ze aan die naam zijn gekomen.
Waarschijnlijk duwen ze elkaar in een winkelwagentje de berg af en schieten ze mekander met steentjes in de kl*ten...??
Leuke beestjes. Rare naam.
Niet veel later zijn we het Cape Point National Park binnengereden en zijn we per mountainbike verder gegaan.
Fietsjes waarop een kleuter van 3 nog met de voetjes aan de grond kwam... Zat heerlijk, maar niet heus.
En eens te meer is mij duidelijk geworden dat mijn edele achterwerk niet gemaakt is om te fietsen...
Niettemin waren Monique en ik de eersten die bij de picknickplek aankwamen.
Zo! Dat dachten wij!
Toen de picknick ten einde liep, zijn we verder gegaan naar Die Kaap die Goeie Hoop!
Boooh! Gaaaf! Niks te doen daar, maar wat was het gaaf!
Als je bedenkt hoe belangrijk dat punt destijds was voor de zeelieden. Best sjiek! En de golven van de Atlantische oceaan die op de rotsen beukten waren overweldigend!
Cape Point, de rots erboven kon je opklauteren.
Nou, geloof dat we dat morgen wel in de beentjes voelen! Maar het uitzicht was het meer dan waard!!
Halverwege de berg een close encouter gehad met een dassie (een soort overmaatse bosmarmot) die eens nieuwsgierig aan mijn broek en rugzak kwam snuffelen, terwijl ie me met pikzwarte kraaloogjes aankeek. Leuk dingetje, had m zo meegenomen...
Helaas was the Cape Point Light house in nevelen gehuld, waardoor we dus voor Jan Doedel NOG eens een steile wandeling van ongeveer een half uur in de beentjes hadden zitten.
Eerder die dag had ik mijn bekende charmes in de strijd gegooid bij de gids en gevraagd of ie zo vriendelijk zou kunnen zijn ons bij de voet van de Tafelberg af te zetten, zodat we alsnog konden proberen de top te bereiken.
Dat was ook het geval.
Vanuit Backpacker's Station de taxi gepakt en aan de voet van de berg de gondel in gestapt.
MAAAAANN!! Wat ben ik blij dat ik dit alsnog heb kunnen doen!
Dit is gewoon de MUST-SEE!
Vanaf de top heb je een schitterend uitzicht en omdat de zon al langzaam begon te zakken gaf het licht het geheel een beetje een surrealistische aanblik. Het was een sprookjesachtig geheel.
In de verte kon je Robbeneiland zien liggen en we hebben zelfs een slang gezien.
Ok, slangETJE, maar ik zal de foto's dermate bewerken dat het lijkt alsof het een black mamba was :)
Helaas hadden we maar een uurtje, aangezien de laatste gondel al om 18u naar beneden zou gaan.
We stonden goed en wel op het Klipspringerpad toen er een soort van luchtalarm afging; het teken dat de gondel zou vertrekken.
Ik heb me toch een rotsprint getrokken! (goddank voor de loopbanden op het werk!)
Achteraf bleek het nergens voor nodig, maar ach, heb ik toch maar mijn trainingsroutine een beetje op peil kunnen houden :)
De avond hebben we afgesloten door met 8 man van onze groep te gaan eten in het draaiende restaurant van het hotel.
Dit bevindt zich op de 21e verdieping en biedt duc echt een geweldig uitzicht over heel Kaapstad.
Morgenvroeg laten we de luxe van het hotel achter ons en gaan we richting Cederbergen om te gaan kamperen.
Jodelie! *uchm*
Ik weet niet wanneer we ons weer zullen melden. Maar vooralsnog is alles top! En nee, we gaan niet alleen de straat op.
(Alleen om naar het internet cafe te gaan... GRIJNS!)
Dikke kus allemaal en een knuffel voor Luna!
xx M&G
Veilig en wel gearriveerd in het mooie Kaapstad. Het ritje naar Schiphol bedroeg slechts een luttele 2 uurtjes en na het inchecken van de backpacks zijn we lekker op het gemak nog een vanilla latte gaan drinken bij de vertrouwde Starbucks. Vervolgens was het al boarding tijd.
In de 777 maakten we al kennis met "Fluffy"; een steward met een ontploft kapsel. Volgens ons had ie zich verslapen en wassie regelrecht vanuit bed naar werk gesjeesd.
Ook een stewardess die een beetje "zuur" was (lees; een beetje over de datum). Ze leek nogal sterk op Madam Mikmak... en dat wordt dan WEL aangenomen...?!
Pfft, 11 en een half uur... Direct "Black Swan" gekeken om gelijk maar de zinnen te verzetten. En daarna wat Spaanse les gehad, om dat gelijk ook mar op te krikken. Niet dat dat nou nodig was. Ik kan immers inmiddels foutloos aangeven dat ik het "warm" heb en Espanol...
Goed, 2 afleveringen Glee en nog eens 2 afleveringen van Top Gear verder, ging dit meisje voor de zoveelste keer de beentjes strekken.
Kraog e bitteke e betonne vot.
In de galley even Lenige Lolita uitgehangen en door het raampje aldaar naar buiten gekeken.
Monique kwam niet veel later achter me aan, nadat ze er bijna 4 uur over gedaan had Gooische Vrouwen af te kijken.
In de galley nog aan de praat geraakt met een meneer uit Toronto, en erna met een dronken Brit in een T-shirt met de veelbelovende opdruk:
"It's not the size of the ship that mattersm it's the way you wiggle your worm"... Riiiiiight....
Letterlijke grootspraak dus, want de mannen die dat als hardste roepen....
De luggage bin boven mij was natuurlijk weer stuk (is de hele vlucht ook niet open geweest), dus ik heel vrolijk:
"Iesj nieth ghoedt, iesj kapoet, iesj sjtoek,,," even vergetende dat er sowieso al twee moslims mjeereizen in de groep... Fantastico, en de eerste Gaby-actie was alweer een feit.
En waar je bij Martinair praktisch de hongersnood sterft, daar stimuleert KLM de nog in te voeren " Obesitax" Jeeeumig!
Na aankomst op Cape Town International merkte Mo bij de douane briljant genoeg op: " Hey... wat gek, er zitten alleen maar zwarten in die hokjes!"
Gelukkig, dat geeft alweer aan dat Gaabske niet de enige is die zulke intellilili opmerkingen kan maken...
In het hotel de spullen op de hotelkamer gedropt en gevraagd of de bar nog open was.
Deze zou open zijn tot 23.30. MOOI!!
Wij zijn naar de 21e verdieping getogen met de Lonely Planet onder de arm en hebben 2 cosmopolitans besteld.
De Lonely Planet hebben we gelaten voor wat ie was, aangezien we al gelijk aan de praat raakten met de 2 barmannen en een gast.
Een van hen, Xola genaams, heeft ons de beginselen bijgebracht van het plaatselijke dialect; Nkosa.
De uitspraak van deze naam begit door het maken van een klakkend geluid met je tong, waarbij het klinkt alsof je een of andere toeval krijgt. Niet te doen. Zelfs als deze mensen Engels praten, valt er regelmatig geen chocola van te maken. Laat staan als ze ook nog eens over gaan in Nkosa.
Maar na 4 cocktails ging ook dat steeds beter.
De bar zou zoals gezegd om 23.30u sluiten.
Maar 4 cosmo en 2 nieuwe vrienden verder, waggelden we pas om 2u als laatsten de bar uit...
Na een redelijk korte nachtrust hadden we vandaag de Tafelberg, Robbeneiland en een Sunset-cruise gepland. Jammer, maar helaas.
Tafelberg gesloten wegens harde wind, de Robbeneiland excursies waren compleet volgeboekt en wegens het bewolkte weer hebben we de Sunset-cruise ook maar "laten varen"...
DAMN!
Zodoende maar een tripje gemaakt door Cape Town.
Buskaartje gekocht, een soort "hop on, hop off-ticket" en bij Waterfront uitgestapt.
Alhier hebben we 2 uurtjes rondgewandeld. Uiteraard foto's gemaakt en winkeltjes bezichtigd.
Op een centraal pleintje waren lokale muzikanten bezig op een soort van Marimba achtige instrumenten, die mij in gedachten terug voerden naar Guatemala.
Even later begon ook een a-capella groep haar kunsten te vertonen, met muziek a la Ladysmith.
Ik vroeg hen of ze Mbube wilden zingen, een zeer bekend lied dat jullie allemaal wel zullen kennen van The Lion King :)
Menig Zuid-Afrikaanse Rand lichter zijn we het echte centrum van Kaapstad in gegaan.
Daar hebben we geprobeerd wat opdringerige marktlieden af te schudden.
Toppunt was wel het vrouwtje dat bleef aandringen en vervolgens zei:
"I want to make some money!"
He hallo zeg, ik wil ook een nieuwe auto! (liefst een paarse ofzo, vind ik wel mooi)
Afijn, na 15 min centrum op de bus gesprongen en de rit voortgezet naar Table Mountain. Die verrekte berg was nog steeds gesloten. Tot overmaar van frustratie begon het ook nog te druppelen.
What the heck?! Ik zit toch potverdikkemedorie in Afrika?!
's Avonds wat gegeten in een Cubaans restaurantje en de avond afgesloten bij onze 2 nieuwe vrienden.
Vandaag hadden we dan wel concrete plannen die we ook daadwerkelijk hebben uitgevoerd.
We zijn naar Die Kaap die Goeie Hoop gegaan.
Het zou een mountainbike trip zijn, maar het grootste gedeelte was toch met een mini-van.
Onderweg een stop gemaakt in Hout Bay, om vervolgens per boot naar Seal Island te varen.
Super mooi!
Dat rotsige eiland ligt een stukje uit de kust en lag vol met enkele duizenden zeehonden!
De beesten sprongen en zwommen rond in het water en soms leek het alsof ze met hun vinnen naar ons zwaaiden.
Terug aan land had je natuurlijk genoeg bloedzuigers die geld aan je willen verdienen. Zo ook een of andere Erik Engerd die een grote zeehond dermate had getemteerd dat ie bleef zitten en je er voor geld bovenop mocht zitten.
Jammer voor die knakker had ik meer oog voor zijn (land-)hond.
Een of ander armetierig beestje dat het duidelijk niet makkelijk had bij haar baasje...
Even lekker geknuffeld met dat beestje en met dat diertje op de foto gegaan.
(schurft? Rabies? Wasda???)
Het was niet te missen dat de baas zich ergerde want na een tijdje begon die lambal te tieren: "Go take pictures with your own dog!!"
Sukkel.
Erna zijn we doorgegaan naar Boulder Beach, waar een grote kolonie Jackass pinguins leven.
Jackass pinguins... Geen idee hoe ze aan die naam zijn gekomen.
Waarschijnlijk duwen ze elkaar in een winkelwagentje de berg af en schieten ze mekander met steentjes in de kl*ten...??
Leuke beestjes. Rare naam.
Niet veel later zijn we het Cape Point National Park binnengereden en zijn we per mountainbike verder gegaan.
Fietsjes waarop een kleuter van 3 nog met de voetjes aan de grond kwam... Zat heerlijk, maar niet heus.
En eens te meer is mij duidelijk geworden dat mijn edele achterwerk niet gemaakt is om te fietsen...
Niettemin waren Monique en ik de eersten die bij de picknickplek aankwamen.
Zo! Dat dachten wij!
Toen de picknick ten einde liep, zijn we verder gegaan naar Die Kaap die Goeie Hoop!
Boooh! Gaaaf! Niks te doen daar, maar wat was het gaaf!
Als je bedenkt hoe belangrijk dat punt destijds was voor de zeelieden. Best sjiek! En de golven van de Atlantische oceaan die op de rotsen beukten waren overweldigend!
Cape Point, de rots erboven kon je opklauteren.
Nou, geloof dat we dat morgen wel in de beentjes voelen! Maar het uitzicht was het meer dan waard!!
Halverwege de berg een close encouter gehad met een dassie (een soort overmaatse bosmarmot) die eens nieuwsgierig aan mijn broek en rugzak kwam snuffelen, terwijl ie me met pikzwarte kraaloogjes aankeek. Leuk dingetje, had m zo meegenomen...
Helaas was the Cape Point Light house in nevelen gehuld, waardoor we dus voor Jan Doedel NOG eens een steile wandeling van ongeveer een half uur in de beentjes hadden zitten.
Eerder die dag had ik mijn bekende charmes in de strijd gegooid bij de gids en gevraagd of ie zo vriendelijk zou kunnen zijn ons bij de voet van de Tafelberg af te zetten, zodat we alsnog konden proberen de top te bereiken.
Dat was ook het geval.
Vanuit Backpacker's Station de taxi gepakt en aan de voet van de berg de gondel in gestapt.
MAAAAANN!! Wat ben ik blij dat ik dit alsnog heb kunnen doen!
Dit is gewoon de MUST-SEE!
Vanaf de top heb je een schitterend uitzicht en omdat de zon al langzaam begon te zakken gaf het licht het geheel een beetje een surrealistische aanblik. Het was een sprookjesachtig geheel.
In de verte kon je Robbeneiland zien liggen en we hebben zelfs een slang gezien.
Ok, slangETJE, maar ik zal de foto's dermate bewerken dat het lijkt alsof het een black mamba was :)
Helaas hadden we maar een uurtje, aangezien de laatste gondel al om 18u naar beneden zou gaan.
We stonden goed en wel op het Klipspringerpad toen er een soort van luchtalarm afging; het teken dat de gondel zou vertrekken.
Ik heb me toch een rotsprint getrokken! (goddank voor de loopbanden op het werk!)
Achteraf bleek het nergens voor nodig, maar ach, heb ik toch maar mijn trainingsroutine een beetje op peil kunnen houden :)
De avond hebben we afgesloten door met 8 man van onze groep te gaan eten in het draaiende restaurant van het hotel.
Dit bevindt zich op de 21e verdieping en biedt duc echt een geweldig uitzicht over heel Kaapstad.
Morgenvroeg laten we de luxe van het hotel achter ons en gaan we richting Cederbergen om te gaan kamperen.
Jodelie! *uchm*
Ik weet niet wanneer we ons weer zullen melden. Maar vooralsnog is alles top! En nee, we gaan niet alleen de straat op.
(Alleen om naar het internet cafe te gaan... GRIJNS!)
Dikke kus allemaal en een knuffel voor Luna!
xx M&G
-
03 Mei 2011 - 21:55
Raffelke:
Ha Gaab,
klink spannend weer allemaol. Begint toch weer op un zoep vekansie te liekene hahaha. altied mer deen draank...
zoonder Awkloete, ammeseer uuch good en dreenk uuch af en tow mer eine, al is het mer um de bacillen en aander kroepende beiskes kepot te kriegen. Iech kiek oet naor het volgende verhaol. En daan met foto's. PS mail miech dee foto mer evekes vaan die slang want es diech moos goon bewerreke leikent die slang op Kalimero.
Piep piep hallo.......
xxx -
03 Mei 2011 - 22:34
Bianca:
Heerlijk genieten van je verhaal zo'n lekkere bed time story, fijn dat alles goed gegaan is
xxx -
04 Mei 2011 - 00:47
Kimmetje:
Ola chicka!!!! Whahah!!!! Jij blij met je mini-van denk ik ;) super dat je t leuk hebt en weer wat nieuwe feestboek vriendjes heb lere kenne ;) have à jolly good time!! Super kusss -
04 Mei 2011 - 07:38
Mattie Mottie:
ZUID AFRIKA! KLEURT ROOD MET EEN WITTE SJTER!
Ben sjaloers op je sjeng!
The world is out there....travel it!
x -
04 Mei 2011 - 08:07
Kirsten:
Hé meid,
Geniet ervan en leuk om je verslagen weer te lezen. Houden me altijd wel een beetje aan het lachen. Hihi. Heel veel plezier en avontuur toegewenst en wees toch maar voorzichtig, he. Mama Kirsten hihi -
04 Mei 2011 - 13:06
Debby:
Heej Gaby,
Via Bianca ben heb ik je link gekregen naar hier.
GEWELDIG!!
Wat leuk om te lezen wat je allemaal beleefd en hoe je het omschrijft, heb het echt met een grote grijns gelezen!!
Je komt tussen mijn favorieten te staan en hoop nog veel van je te kunnen lezen.
Heel veel plezier daar (maar dat gaat zo te lezen echt wel lukken)
Dikke kus Debby -
04 Mei 2011 - 18:38
Fifan:
Lieverds ik las jullie verhaal en dacht: "wouw jaloers", ik las door en ik zag Slang... en toen dacht ik "niet meer jaloers". Was ie eng?
In zo'n korte tijd al zoveel gedaan. Ben erg benieuwd naar jullie foto's.
En stiekem mis ik jullie nu al.
Love you!! Doe voorzichtig en geniet ervan.
Moon met mam is ook alles goed. Had in Valencia ook goed weer.
Kusjee xxx -
04 Mei 2011 - 19:32
Mon:
De aandere Mon(ique) die toes zit....wil gere d'n foto's zien. Taofelberg, Jackass pinguins, piering, dreijwieler...oets volg iech diech, mèh noe allein meh druime en genete vaan dien verhaole! (Örreges ouch nog un vulkaan actief?)
Poen! -
04 Mei 2011 - 22:29
Gwen:
Heerlek um dien verhaole weer te leze! Höb iech gemis! Spits miech weer op 't volgend verhaol, mot miech geluif iech wel weer opnuij aonmelde.
Väöl plezeer!
Poen,
Gwen -
05 Mei 2011 - 20:30
Marc Parksjtadt:
Ha Sjaapie,
Mooi om te lezen dat je het er naar je zin hebt, ik zou zeggen voller gaaaaz daar!
X -
22 Mei 2011 - 13:07
Kimmetje:
Hey mop!!!
Waar blijft de rest??!!! Ben benieuwd wat er nog meer gebeurd is!!!!
Can't wait 2 hear your stories in person!!!
Have fun nog daar die 7 daagjes en haal alles eruit wat erin zit!!!! Laat gaan met die banaan!!!!
Dikke poen kimmetje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
